Przejdź do głównej zawartości

Głupota w proszku

Ślad węglowy. Ślad wodny. Ograniczenie emisji. Zakazy, nakazy. Przepisy. Co jeszcze możemy zrobić, żeby pomóc naszej umierającej planecie? Wreszcie, co zrobimy, żeby pomóc sobie, bo wygląda na to, że sami jesteśmy wymierającym gatunkiem?

Właśnie przeczytałem nieprawdopodobny artykuł o tym, że niemiecki browar ma w planach wprowadzić na rynek piwo w proszku. Mnie już zupełnie nie dziwią tego typu głupoty. Dawno przestałem się nimi przejmować. Bardziej martwi mnie głupota ludzi którzy sami, na własne życzenie, gotują sobie ten los.

Piwo w proszku 

Artykuł mówi o tym, że firma “Klosterbrauerei Neuzelle zamierza wprowadzić na rynek proszek, który po zalaniu go wodą w kilka chwil zamieni się w lagera”. Dalej czytamy: “Firma przekonuje, że będzie to punkt zwrotny w kwestii ograniczenia śladu węglowego w eksporcie złotego trunku - zamiast butelek i skrzynek podróżować będą bowiem paczki z lekkim proszkiem”. Dla mnie bomba. Oto w imię mitycznego śladu węglowego nie będziemy już więcej pić piwa. Oczywiście ludzie będą tyle samo chlać, tu nic się nie zmieni. Zmienią się tylko zyski właścicieli browarów, choć to przecież już nie będą browary sensu stricto.

Głupota ludzka nie zna granic. Wmawiają nam, że jedzenie mięsa jest zabójcze, poza tym jego produkcja zabija planetę. Niedawno też usłyszałem, że podobno według niektórych badań mleko jest (dla nas ssaków) bardzo niezdrowe. Cukier jest niezdrowy, ale to już od dawna, mniej więcej od tego czasu, kiedy okazało się, że smarowidła są zdrowsze niż masło. Słyszę, że zabierają się teraz za samoloty. Nie będą sobie ludzie, ot tak, latali wte i wewte, bo to niezdrowe dla środowiska. Nonsensy się niebezpiecznie piętrzą, a wszystko to w imię większego dobra.

W imię lepszego jutra

Najlepszy jest mechanizm. Bardzo prosty. Rzuca się temat, potem powoli się go wałkuje. Chodzi o to, żeby ludzi do niego przywykli. W międzyczasie podsyła się powód, tylko taki dobry, który będzie szeroko rezonował społecznie. Potrzeba na to czasu, jak wiem, ale opłaca się. Ci, którzy w to uwierzą, stopniowo zgodzą się na wszystko. Na ich oczach wprowadzi się przepisy i ograniczenia i nikt nic nie powie. Bo to wszystko dla dobra sprawy. A sprawa jest przecież słuszna.

Czy nikogo nie zastanawia, dlaczego to politycy gardłują o ratowaniu środowiska, a naukowcy jakoś mniej? A kto jeszcze pamięta słynną pod koniec ubiegłego stulecia dziurę ozonową? Co się z nią stało?

Naprawdę martwimy się tymi nieszczęsnymi krowami, podczas gdy codziennie pływa po morzach i oceanach tysiąc okrętów wojennych? Setki wojskowych samolotów patrolują nieba wszystkich krajów, w imię wolności naszej i waszej? O tym nam nie mówią? Ile to wszystko kosztuje, zużywa i smrodzi?

Biznes idealny

Przypomina mi się taki stary dowcip. 

Spotyka się dwóch dyrektorów zakładów tytoniowych.
- Jak ty to robisz - pyta ten z Krakowa - że twoje papierosy są takie dobre?
- No wiesz - odpowiada ten z Radomia - biorę dwie furmanki siana, dodaję do tego furmankę tytoniu, mieszam i gotowe.
- A widzisz - kiwa głową ten pierwszy. - Wiedziałem, że zapomniałem coś do tego siana dodać.

Czas temu jakiś weszły na rynek e-papierosy. Dość nagle i swobodnie. Nikt tego nie badał, nikt nawet specjalnie nad tym nie pracował, po prostu weszły i zostały. Ludziom powiedziano, że są zdrowsze niż tytoń, bo nie wdycha się smoły, a nikotyna ta sama. Dla mnie jest to genialny pomysł. Tak genialny, że muszą za nim stać wielkie firmy tytoniowe. Przecież tytoń trzeba uprawiać, zbierać, przewozić i przerabiać. To wszystko musi kosztować. Znacznie łatwiej wziąć wannę wody, wsypać do tego kilka wiader różnych proszków, rozlać do fiolek i palcie ludziska. Takie same zyski przy minimalnym wkładzie. To samo jest z piwem. Ziarno, chmiel, ile ton tego potrzeba? Weź to wszystko transportuj, fermentuj, przelewaj do beczek, czy butelek, jeżdżą te ciężarówy, kopcą. Znacznie łatwiej rozesłać proszek w workach. W barze wsypią to do beczki, wleją wodę, podłączą gaz i już jest świeże piwko z nalewaka. Dodatkowe zyski takie, że cały browar zmieści się w małym baraku, a w miejscu po zlikwidowanych kadziach i silosach można będzie zbudować farmę białkową, obojętnie, dla robaków, czy dla grzybów, białko jest białko.

Najciekawsze, że sami to sobie robimy. To znaczy, nie wszyscy, bo problem dotyczy najwyraźniej wysoko rozwiniętych krajów Europy. Amerykanie jakoś tego nie robią. Tak samo, jak kraje, które według nas są rozwinięte nieco gorzej. Oni będą sobie jedli, co tylko chcą, będą ogrzewać swoje domy, tak jak chcą i będą się z nas śmiać. Bo im zakazać przecież nic nie możemy.

Alkohol w proszku

Tak sobie myślę, że to piwo w proszku to dla niektórych będzie fajne. Pomyślcie, ileż to trzeba się flaszek nadźwigać przed imprezą? A potem pełno z tego śmieci. Proszek daje wiele korzyści. Idziesz do sklepu i bierzesz saszetki. Nikt nie wie, co kupujesz. Możesz chodzić tam codziennie i kasjerki nie będą cię miały za moczymordę. W domu wsypujesz do syfonu i doisz. Później nie musisz się martwić, że sąsiadka zobaczy cię, jak wynosisz te wszystkie butelki. Dziecko otworzy lodówkę i zapyta, czy jest cola, a ty się nie musisz przejmować, że powie, że to niesprawiedliwe, że ty masz piwo, a ono nie może dziś napić się coli.

W tym wszystkim szkoda tylko takich starych, pełnokrwistych meneli z tradycjami. Takich, którzy zbierali po osiedlu butelki, żeby je sprzedać w skupie i pod wieczór napić się z kolegami winka w parku. Zresztą, takich meneli już chyba nie ma. Teraz nikt już nie zbiera butelek. Obyczaje upadły. Prościej jest siedzieć pod sklepem z wyciągniętą ręką.

Piwo w proszku to dopiero początek. Później przyjdzie czas na inne produkty z branży. Wyobraźmy sobie wino. Już widziałem artykuły o tym, że nawet odrobina alkoholu szkodzi, nie ważne, w jakiej postaci. Wystarczy opublikować badania, według których winogrona są rakotwórcze, a uprawianie winnej latorośli zabija środowisko szybciej, niż wycinka amazońskiej puszczy. Potem trzeba wprowadzić zamiennik w postaci wina w proszku. Wyprodukowanego zgodnie ze wszystkimi rygorystycznymi normami, z minimalnym śladem węglowym, tak samo smacznego, tylko o wiele zdrowszego. Każdy może przynieść do domu saszetkę, wsypać do wody i rozkoszować się do woli. Gwarantuję wam, że szybko znajdą się tacy, którzy po smaku będą w stanie określić nie tylko rocznik, ale i skład gleby i nasłonecznienie stoku. A w miejscu winnic będzie można wybudować farmy białkowe. Tak samo, jak w miejsce hoteli, bo jak ludzie masowo przestaną tanio latać, to branżę turystyczną szlag trafi. A pomyślcie tylko, jak prosto zamienić na proszek wódkę, czy whisky, colę czy soki owocowe.

Nie chcę być złym prorokiem, ale kiedyś może przyjść czas na warzywa i owoce. Może się okazać, że są dla nas niezdrowe. Będą poważne badania, które to wszystko wyjaśnią. Pomyślcie tylko: po co sadzić ziemniaki, czy marchew? Po co zbierać, przerabiać i transportować? Czy nie jest łatwiej postawić w tym miejscu farmę białkową, które to zdrowe białko (będą poważne badania, które to wszystko udowodnią) można łatwo skleić, dosmaczyć i uformować w kotleta?

Nowy, wspaniały świat

Będziemy pić chemię i wdychać chemię. Będziemy ubierać się w dziadostwo i jeść chemikalia z talerzy wyprodukowanych ze śmieci. Siedząc na stołkach zrobionych z odpadów. Będziemy chorować i leczyć się chemią, a wszystko po to, abyśmy żyli krócej i umierali tuż przed osiągnięciem wieku emerytalnego. Bo wtedy nie trzeba będzie wypłacać nam emerytur. Piwo w proszku nie jest żadnym problemem. Prawdziwymi problemami są ludzka głupota, naiwność i brak zdrowego rozsądku po jednej stronie, a chciwość i żądza władzy po drugiej.

Na koniec przytoczę jeszcze cytat ze wspomnianego artykułu. Pan Stefan Fritsche, dyrektor generalny browaru, powiedział: “Chcemy pełnego smaku piwa, dodając dwutlenek węgla i alkohol w proszku. Wszystko możemy zrobić przy użyciu proszku. I to jest fascynujące, że nam się udało”.

Fascynujące jest to, że głupców naprawdę siać nie trzeba.




Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Piętnasty maja: trzy dni przed Godziną W

Dziś 15 Maja. Dzień, jak każdy inny, bo w gruncie rzeczy wszystkie dni są podobne. Kto, poza tymi, którzy mają dziś urodziny, wie, co zdarzyło się piętnastego maja? Bo przecież coś musiało, prawda? Wynika to z czystej i logicznej matematyki: ludzkość istnieje już długo, a dni w roku jest tylko 365. Siłą rzeczy coś ważnego musiało się wtedy wydarzyć. Chcecie wiedzieć, co? Anne Boleyn Dnia 15 maja Anno Domini 1536 Anne Boleyn, druga żona Henryka VIII została skazana w procesie, w którym zarzucano jej między innymi cudzołóstwo, kazirodztwo z jej bratem Jerzym i zdradę stanu (spisek mający na celu zabicie króla). Matka Elżbiety I i królowa Anglii cztery dni później zostanie ścięta. Jakie to ma dla nas znaczenie? W sumie niewielkie. Jest to jeden z tych licznych przypadków, gdy psychopatyczny kretyn robił to, co mu się podobało w imię swoich własnych, dziwacznych i niezrozumiałych celów. Robił to tylko dlatego, że mógł. A mógł, bo miał władzę, z której korzystał w nie mniejszym stopniu, niż...

Nierzeczywistość skandaliczna

Kiedyś, dawno temu, było takie czasopismo jak „Skandale”. Swoiste połączenie taniej sensacji, głupoty i naiwności, dość charakterystycznych dla absurdów epoki ustrojowej transformacji. Dzisiaj, trzydzieści lat później, epoka transformacji wydaje się wciąż trwać. Podobnie tania sensacja, głupota i naiwność; ciągle mają się dobrze. „Skandale” wcale nie zniknęły z rynku. Przemalowały się tylko i zaadaptowały do nowej rzeczywistości. „Skandale” był to swoiście piękny, nieprawdopodobny, kiepsko wydany i jeszcze gorzej wydrukowany szmatławiec. Zawsze zastanawiałem się, co kieruje wydawcą takiego kuriozum, choć raczej należałoby zadać pytanie, co kieruje ludźmi, którzy coś takiego kupują i w dodatku za to płacą. Mimo że mocno durnowate, „Skandale” były w swoim czasie całkiem poczytne i sporo ludzi traktowało je całkiem poważnie. Gdy byłem mały, chciałem pracować w „Skandalach”, co samo w sobie jeszcze mnie nie skreśla, bo w pewnym momencie chciałem też być czołgistą, a nie jestem przekonany, ...

Majowe święto

1 Maja. Święto Pracy. Dodajmy dla jasności: międzynarodowe. Święto ludu pracującego miast i wsi. Niegdyś hucznie obchodzone, dziś wyśmiewane. Gdy tak zwana komuna poszła w las, wszystko, co z nią związane wsadzono do jednego worka, zawiązano i zaczęto obchodzić szerokim łukiem. PRL w Nowej Polsce śmierdzi zresztą do dziś. Częściowo słusznie, choć twierdzenie, że wszystko wtedy było złe, jest zwykłym kretynizmem. A 1 Maja? Jak to z nim właściwie jest? „ Siewodnia prazdnik maja w kraju radnom. Pust muzyka igrajet, a my spajom. My s krasnymi fłażkami idiom guliać. A pticy wmiestie s nami spajut apiać ”. Tak kiedyś śpiewał zespół Dezerter. Dziś, jeśli zapytać przeciętnego Polaka o 1 Maja pewnie odpowie, że jest to początek długiego weekendu. Prawdopodobnie najczęstszym skojarzeniem będzie grillowanie. Ja jestem z innej epoki. My w ogóle nie grillowaliśmy. Piekliśmy raczej kiełbasę na patyku albo ziemniaki w popiele. I może przez to 1 Maja kojarzy mi się inaczej. Prawdę powiedziawszy, całki...

Wspomnienia kolorowe

Dla ludzi młodych PRL to starożytna, pełna mrocznych nonsensów epoka. Ci nieco starsi, ci, którzy pamiętają, dzielą się za to na dwie grupy. Jedni nostalgicznie wzdychają do cieni dni minionych, drudzy wspominają szarość ze wstrętem, czasami zapominając, że szary to taki sam kolor jak inne; na pewno nie gorszy, a czasami lepszy, niż te bardziej jaskrawe. Tekst poniższy zainspirowany jest pewnym postem na Facebooku. Jest tam kilka grup, które skupiają się na tak zwanej poprzedniej epoce, czyli na PRL-u. Grupują one tych, „którzy pamiętają”. Zaglądam na nie od czasu do czasu, bo można zobaczyć śmieszne zdjęcia, czy poczytać ciekawe komentarze. Naturalnie, jest tam też sporo chłamu, jak na przykład zdjęcia pięknych (niezaprzeczalnie!) polskich aktorek z tamtego czasu (nazywanych seksbombami PRL-u), pod którymi pojawia się masa komentarzy w stylu: „piękne kobiety były kiedyś, nie to, co teraz, silikon, plastik i glonojady”. Sporo tam podobnego badziewia. Przykre, gdy sfrustrowane dziadki p...

Korona stworzenia

Rok minął odkąd kota mam. Nadszedł czas na małe podsumowanie, na zestawienie korzyści z tak zwanymi upierdliwościami. Spróbuję też odpowiedzieć na pytanie: ile kotom do ludzi i gdzie człowiekowi do kota. Korzyścią z posiadania kota jest samo jego obserwowanie. Jest to fascynujące zwierzę. Wprowadza do domu zamieszanie i pozytywną energię. Samo patrzenie na kota poprawia wszystkim domownikom humor. Miło jest widzieć, jak doskonale wpasował się w rodzinę i znalazł w niej swoje miejsce. Jest absolutnie niezależny; robi to, co chce i nie można go do niczego przymusić. Sam decyduje, gdzie śpi i do kogo się przytula i wyczuwa, gdy ktoś jest chory – zostawia wtedy wszystko i potrafi przeleżeć obok chorego cały dzień. Kot doskonale wie, jak bardzo go wszyscy lubią i potrafi to wykorzystać. To niezły cwaniak i taka już jego uroda. A jakie są negatywy? Sporo żre, więc trochę kosztuje, poza tym nasz akurat okazał się dość wybredny. Znaczenie terenu, czyli podsikiwanie początkowo nie było problem...