Przejdź do głównej zawartości

Na setkę

Dziś post jubileuszowy, bo z okazji setnego postu. Nic wielkiego, bo w sumie okazja niewielka. Poza tym nie lubię hucznego świętowania, nie dla mnie tygodnice, miesięcznice i inne tego typu cudaczne wymysły. Nie będzie szampana Cristal („Everything else is a piss”) ani nawet Russkoje Igristoje. W zamian, na dobry start w drugą setkę, garść paciorków.

Świat pędzi. Nie zwalnia. Nowy prezydent USA zaprzysiężony. Trzeba przyznać, że zaczyna z przytupem. Kurcze, jeden facet, a tyle od niego zależy. Ważny całkiem jak faraon jakiś; spieczony słońcem Egiptu a zagiął parol na jakąś lodową wyspę. Wojny trwają, kryzys kroczy, Polska gospodarka zwija się, powoli i systematycznie, choć Europa bije rekordy w kupowaniu gazu od Rosji - widocznie wyczuli, że już można. Poza tym wszędzie dookoła fejki, polityczne rozboje, wulgarne skoki na kasę i ściemnianie na każdym kroku. Aha, no i masa medialnego chamstwa.

Świat schodzi na psy. Powoli i systematycznie. I zmienia się. Na naszych oczach Cesarstwo Rzymskie rozdrabnia się i upada, hordy barbarzyńców wszystko demolują i gołym okiem widać, że na gruzach starego powstanie całkiem nowe. Jakie będzie? I tu ciekawostka, bo jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz. Ludzie się budzą, to prawda i narody też jakby trzeźwieją, szkoda, że tak niespiesznie. Warto obserwować i uczyć się, żeby znowu nie obudzić się z ręką w nocniku, bo przecież nie powinno być, że taki już nasz narodowy urok.

Rok się dopiero zaczął. Przed nami wybory prezydenckie. Mówi się, że bardzo ważne, ale przecież tak samo mówili o parlamentarnych, potem o samorządowych… W sumie każde są ważne, ale te być może jedne z naszych ostatnich.

Kilka linków, które uważam za wartościowe. Z różnych względów. Oczywiście to tylko pojedyncze materiały, wybrane losowo, ale przez można wyszukać sugerowane nazwiska i obejrzeć, czy dowiedzieć się więcej. Ja nic nie narzucam, wiecie, jak jest. Inteligentny człowiek nie powinien wierzyć na słowo. Dziś wszędzie propaganda. Zawsze lepiej zapoznać się z zeznaniami obu stron i wyrobić sobie własną opinię. Zazwyczaj jest tak, że jak szarpią w dwie strony, to prawda bezpiecznie leży gdzieś pośrodku.

Wcześniej jednak…

〜ㅇ〜

Disclaimer

Jakiekolwiek podobieństwo do prawdziwych postaci i zdarzeń nie jest przypadkowe. Prezentowane w linkach treści nie odzwierciedlają poglądów autora bloga, choć autor bierze pełną odpowiedzialność za proponowanie linków do poniższych materiałów. Inne treści prezentowane na tym blogu w pełni odzwierciedlają poglądy autora.

Podczas pisania tego bloga nie ucierpiały ani żadne zwierzęta, ani rośliny. Nie ucierpieli też ludzie. Podczas pisania nie obrażono żadnego homoseksualisty, transwestyty, żyda, muzułmanina (choć w pokoju stała choinka), Rosjanina, Niemca, Ukraińca czy niebinarnego pingwina. Nie wykorzystywano pracy dzieci. Blog był pisany w dzień i przy skręconych kaloryferach, aby obniżyć poziom emisji. W kominku nie palono. Papierosów nie palono. Alkoholu nie pito. Cukru nie spożywano. Masła ani mięsa też nie. Cud, że ten tekst w ogóle powstał.

〜ㅇ〜

Czas na przegląd linków sugerowanych.

Linki pozytywne

Musisz to wiedzieć”, czyli Maciej Maciak i Ruch Dobrobytu i Pokoju. Kto nie słyszał, niech usłyszy i da szansę. Bardzo ciekawe programy. Celne komentarze i trafne, oparte na logice, spójne analizy. Bez lipy, bez prywaty i bez litości. Można się sporo dowiedzieć i nauczyć. Osobiście nie ze wszystkim się zgadzam i przecież nie o to chodzi. Chodzi o to, że można tu zobaczyć i usłyszeć rzeczy, o jakich się fizjologom nie śniło (czyli takich, których nie zobaczymy i nie usłyszymy w mediach oficjalnych). Macieja Maciaka często nazywają prorosyjskim. Według mnie jest po prostu mocno propolski. W dodatku zarajestrował się jako kandydat w nadchodzących wyborach prezydenckich, o czym mało kto wie, bo media o tym uporczywie milczą. Będzie się działo, bo niewygodny z niego kontrkandydat. Zada niefajne (dla innych) pytania i wywlecze nieprzejrzyste sprawy. Na pewno pokaże, jak powinna wyglądać kampania wyborcza i jeśli chcecie taką zobaczyć, pomóżcie mu zbierać podpisy. Uważajmy, bo pojawiło się na scenie kilku dodatkowych pajaców, którzy deklarują, że obnażą, potem mówią, że pokażą, i dziwne, że dopiero teraz, a wcześniej się z politykami bezczelnie obśliniali. 

Podkast geopolityczny”, czyli Leszek Sykulski. Uważany (również przez pana powyżej) za byłego systemowca i partyjniaka, który przeobraził się w zajadłego antysystemowca, choć tylko na pokaz. Podobno dlatego, że mu nie wyszły boje o dostęp do koryta. Mówią, że jako człowiek służb rozbija i skłóca antysystem, w dodatku powtarza po innych. Wielu nazywa go „ruską onucą”. Nie moja sprawa, ale chyba dość śliski z niego osobnik. Polecam wyłącznie jako uzupełnienie prasówki, nie polecam się zakochiwać. Podejrzewam, że po obejrzeniu kilku odcinków niejeden będzie zdziwiony tym, co dzieje się w naszym kraju, bo w mediach oficjalnych często nie ma o pewnych sprawach ani słowa. 

Doktor Artur Bartoszewicz. Obecny w internecie w wielu miejscach. Daję link do jednego programu, naprawdę warto obejrzeć, później można wyszukać więcej. Doktor (autentyczny, bo jest dookoła kilku „szytych”) Bartoszewicz to ekonomista i specjalista z bagażem doświadczeń. Człowiek zupełnie innego formatu niż większość naszej klasy politycznej, choć nie polityk. W dodatku autentycznie zakochany w Polsce i Polakach. Najprawdopodobniej wystartuje w kampanii prezydenckiej. Posłuchajcie, co mówi. Troszkę to się różni od tego, co mówią inni. Od tego, co dotychczas inni mówili. Czasami jest to mocne i chyba tak trzeba zacząć wreszcie mówić. Zaprezentował swoje postulaty, nazywając je "siódemkami Bartoszewicza". Same konkrety. Bez pierdół. Proszę zestwić to z bełkotem oficjalnych kandydatów. Cłop wypada lepiej. Porównajcie go z obecnie nam panującym Andrzejem Sebastianem D. Zawsze lepszy jest wykształcony specjalista z konkretami, niż koleś typu „mój mąż jest z zawodu dyrektorem”. Trochę martwi to, że go nie było i teraz jest. Tak nagle wyskoczył i teraz chce, a przedtem nie chiał. A przecież blisko był rządzących. Tych samych, którzy ciągle nami rządzą. 

Katarzyna Szewczyk. Bardzo interesująca osoba. Kobieta-alchemik o głębokiej, rozległej wiedzy w temacie. Patrzy w niebo i jednocześnie mocno stąpa po ziemi. W dodatku poleca różne interesujące książki. Potrafi ciekawie opowiadać o otaczającym nas świecie, objaśniać mechanizmy i wskazywać zagrożenia. Czasem ktoś mógłby powiedzieć, że znowu teorie spiskowe, ale ciężko polemizować, gdy coś jest oparte na wnikliwej obserwacji i żelaznej logice. Szczerze polecam wyszukać i obejrzeć więcej. Trudno pani Kasi nie polubić.

Na koniec wisienka na torcie, czyli profesor Witold Modzelewski. Mądrość, inteligencja i klasa. Warto posłuchać, jak można ładnie mówić po polsku, bo okazuje się, że można. To właśnie ludzie tego pokroju tworzą elitę każdego narodu. I tacy ludzie powinni też decydować o jego losach. Niestety, nie decydują. Sami z siebie może nawet by chcieli, traktując to jako honor, przywilej i obywatelski obowiązek dbania o naszą wspólną ojczyznę, ale wiedzą też, jak ten system jest ustawiony i że szanse mają żadne.

Antylinki

Tutaj żadnych linków nie będzie. Uczciwy człowiek nie wysyła innych przez zaułek, w którym czają się chuligani. Dla mnie „anty” to są całe oficjalne media. Nie warto tracić na nie czasu. Telewizja - jakakolwiek: Polsat, TVN, publiczna czy Super Express, rzuć kamieniem i trafisz w dziada. Gazety rzadko warte papieru. Takie RMF kiedyś zaczynało jako Radio Małopolska Fun (jeszcze wcześniej Fun Radio, kto pamięta?), a teraz co się z nim stało? A internet? Interia, Onet, Wirtualna, wszystko jeden szajs. Ordynarne kłamstwa, tępa propaganda, w dodatku zmieniająca się, gdy wiatr zawieje. Do tego fatalny język, proste błędy i brak najprostszej logiki. Dziwię się, że piszący dla internetowych portali podpisują się własnymi nazwiskami. A może się nimi nie podpisują? Może to ludzie z łapanki, którzy nie wiedzą, na czym polega etyka zawodu, który uprawiają? Czytanie i oglądanie tego wszystkiego buduje u ludzi czuba, nic poza tym. Zresztą, podobnie jest w tak zwanym wolnym internecie. Mnożą się różnorakie kanały. Ktoś ogląda, myśli sobie: fajny gość, fajnie gada, i rzadko kto wie, że fajny gość bierze kasę za czytanie podrzucanych mu skryptów, które za pieniądze piszą freelancerzy.

No i jeszcze jedno, tak na koniec. Jeśli ci wszyscy ludzie w tak zwanych oficjalnych mediach wierzą w te bezsensy, które piszą/mówią, to znaczy, że są po prostu głupi. To wynika z prostej logiki. Jeśli zaś nie wierzą w to, co mówią, ale mimo to dalej to robią, bo chcą mamić i ogłupiać ludzi, to znaczy, że są z gruntu źli. Chyba, że nie wierzą w to, co mówią i wcale nie dbają o ludzi, tylko robią to dla pieniędzy. To czyni z nich cynicznych oportunistów. Ergo: czy jest sens tego wszystkiego słuchać? Kto normalny chciałby otaczać się ludźmi głupimi, złymi i cynicznymi? Kto ufa oportunistom?

Teraz zastosujmy powyższy wywód do polityków. I pamiętajmy o tym w czasie nadchodzących wyborów.

Pozdrawiam i najlepszego na nową setkę.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Piętnasty maja: trzy dni przed Godziną W

Dziś 15 Maja. Dzień, jak każdy inny, bo w gruncie rzeczy wszystkie dni są podobne. Kto, poza tymi, którzy mają dziś urodziny, wie, co zdarzyło się piętnastego maja? Bo przecież coś musiało, prawda? Wynika to z czystej i logicznej matematyki: ludzkość istnieje już długo, a dni w roku jest tylko 365. Siłą rzeczy coś ważnego musiało się wtedy wydarzyć. Chcecie wiedzieć, co? Anne Boleyn Dnia 15 maja Anno Domini 1536 Anne Boleyn, druga żona Henryka VIII została skazana w procesie, w którym zarzucano jej między innymi cudzołóstwo, kazirodztwo z jej bratem Jerzym i zdradę stanu (spisek mający na celu zabicie króla). Matka Elżbiety I i królowa Anglii cztery dni później zostanie ścięta. Jakie to ma dla nas znaczenie? W sumie niewielkie. Jest to jeden z tych licznych przypadków, gdy psychopatyczny kretyn robił to, co mu się podobało w imię swoich własnych, dziwacznych i niezrozumiałych celów. Robił to tylko dlatego, że mógł. A mógł, bo miał władzę, z której korzystał w nie mniejszym stopniu, niż...

Nierzeczywistość skandaliczna

Kiedyś, dawno temu, było takie czasopismo jak „Skandale”. Swoiste połączenie taniej sensacji, głupoty i naiwności, dość charakterystycznych dla absurdów epoki ustrojowej transformacji. Dzisiaj, trzydzieści lat później, epoka transformacji wydaje się wciąż trwać. Podobnie tania sensacja, głupota i naiwność; ciągle mają się dobrze. „Skandale” wcale nie zniknęły z rynku. Przemalowały się tylko i zaadaptowały do nowej rzeczywistości. „Skandale” był to swoiście piękny, nieprawdopodobny, kiepsko wydany i jeszcze gorzej wydrukowany szmatławiec. Zawsze zastanawiałem się, co kieruje wydawcą takiego kuriozum, choć raczej należałoby zadać pytanie, co kieruje ludźmi, którzy coś takiego kupują i w dodatku za to płacą. Mimo że mocno durnowate, „Skandale” były w swoim czasie całkiem poczytne i sporo ludzi traktowało je całkiem poważnie. Gdy byłem mały, chciałem pracować w „Skandalach”, co samo w sobie jeszcze mnie nie skreśla, bo w pewnym momencie chciałem też być czołgistą, a nie jestem przekonany, ...

Majowe święto

1 Maja. Święto Pracy. Dodajmy dla jasności: międzynarodowe. Święto ludu pracującego miast i wsi. Niegdyś hucznie obchodzone, dziś wyśmiewane. Gdy tak zwana komuna poszła w las, wszystko, co z nią związane wsadzono do jednego worka, zawiązano i zaczęto obchodzić szerokim łukiem. PRL w Nowej Polsce śmierdzi zresztą do dziś. Częściowo słusznie, choć twierdzenie, że wszystko wtedy było złe, jest zwykłym kretynizmem. A 1 Maja? Jak to z nim właściwie jest? „ Siewodnia prazdnik maja w kraju radnom. Pust muzyka igrajet, a my spajom. My s krasnymi fłażkami idiom guliać. A pticy wmiestie s nami spajut apiać ”. Tak kiedyś śpiewał zespół Dezerter. Dziś, jeśli zapytać przeciętnego Polaka o 1 Maja pewnie odpowie, że jest to początek długiego weekendu. Prawdopodobnie najczęstszym skojarzeniem będzie grillowanie. Ja jestem z innej epoki. My w ogóle nie grillowaliśmy. Piekliśmy raczej kiełbasę na patyku albo ziemniaki w popiele. I może przez to 1 Maja kojarzy mi się inaczej. Prawdę powiedziawszy, całki...

Wspomnienia kolorowe

Dla ludzi młodych PRL to starożytna, pełna mrocznych nonsensów epoka. Ci nieco starsi, ci, którzy pamiętają, dzielą się za to na dwie grupy. Jedni nostalgicznie wzdychają do cieni dni minionych, drudzy wspominają szarość ze wstrętem, czasami zapominając, że szary to taki sam kolor jak inne; na pewno nie gorszy, a czasami lepszy, niż te bardziej jaskrawe. Tekst poniższy zainspirowany jest pewnym postem na Facebooku. Jest tam kilka grup, które skupiają się na tak zwanej poprzedniej epoce, czyli na PRL-u. Grupują one tych, „którzy pamiętają”. Zaglądam na nie od czasu do czasu, bo można zobaczyć śmieszne zdjęcia, czy poczytać ciekawe komentarze. Naturalnie, jest tam też sporo chłamu, jak na przykład zdjęcia pięknych (niezaprzeczalnie!) polskich aktorek z tamtego czasu (nazywanych seksbombami PRL-u), pod którymi pojawia się masa komentarzy w stylu: „piękne kobiety były kiedyś, nie to, co teraz, silikon, plastik i glonojady”. Sporo tam podobnego badziewia. Przykre, gdy sfrustrowane dziadki p...

Korona stworzenia

Rok minął odkąd kota mam. Nadszedł czas na małe podsumowanie, na zestawienie korzyści z tak zwanymi upierdliwościami. Spróbuję też odpowiedzieć na pytanie: ile kotom do ludzi i gdzie człowiekowi do kota. Korzyścią z posiadania kota jest samo jego obserwowanie. Jest to fascynujące zwierzę. Wprowadza do domu zamieszanie i pozytywną energię. Samo patrzenie na kota poprawia wszystkim domownikom humor. Miło jest widzieć, jak doskonale wpasował się w rodzinę i znalazł w niej swoje miejsce. Jest absolutnie niezależny; robi to, co chce i nie można go do niczego przymusić. Sam decyduje, gdzie śpi i do kogo się przytula i wyczuwa, gdy ktoś jest chory – zostawia wtedy wszystko i potrafi przeleżeć obok chorego cały dzień. Kot doskonale wie, jak bardzo go wszyscy lubią i potrafi to wykorzystać. To niezły cwaniak i taka już jego uroda. A jakie są negatywy? Sporo żre, więc trochę kosztuje, poza tym nasz akurat okazał się dość wybredny. Znaczenie terenu, czyli podsikiwanie początkowo nie było problem...