Przejdź do głównej zawartości

Ponure perspektywy

Dawno nie pisałem. Przepraszam, ale jakoś sporo rzeczy się zebrało. Mam nawet nowy tekst (o kocie), ale na chwilę go zawieszam, żeby zapromować coś innego, bo czasami warto. Zapraszam na dość świeży materiał z Katarzyną Szewczyk.

Katarzyna Szewczyk jest znana z YouTube, oficjalnie jest absolwentką ekonomii i doradcą inwestycyjnym. Nieoficjalnie to osoba obserwująca świat, która nie boi się mówić o trudnych sprawach i wcale nie robi tego po to, żeby kogoś przestraszyć. Raczej po to, żeby otworzyć ludziom oczy.

Oczywiście wielu jest (i będzie) takich, którzy uważają ją za szurniętą. I ona doskonale o tym wie. Trudno jest głosić tego typu rzeczy (różne teorie teoretycznie spiskowe) bez narażania się na przyklejenie łatki foliarza i kretyna. Problem jest niestety taki, że ludzie sami nie bardzo już chcą myśleć. Szkoda im na to czasu, podczas gdy nie szkoda im go na smarowanie paluchem po ekranie telefonu.

Teorie spiskowe

Jeśli o mnie chodzi, to mam do teorii spiskowych podejście delikatne. Głównie dlatego, że patrząc wstecz, widzimy, że niektóre z nich okazały się niestety prawdziwe i “niewiarygodne faktem się stało” (Hrabal). Po drugie, to tylko teorie i każdy ma prawdo tworzyć sobie takie, jakie chce. Naturalnie, jeśli ktoś przychodzi do mnie i mówi, że na Ziemię przybyli kosmici i pomogli Egipcjanom zbudować piramidy przy pomocy ultradźwięków, to pozostanę ostrożny. Chętnie podyskutuję na takie tematy, ale będę nalegał na przedstawienie jakichś dowodów. Jestem wielkim miłośnikiem faktów, zdrowego rozsądku i logiki. Stąd ostrożność. Jeśli zaś pewną dziwną teorię wspierają solidne fakty i jest ona spójna logicznie, to dlaczego nie brać jej pod uwagę? Ziemia nie stała się okrągła, bo ktoś kogoś do tego przekonał. Ona już była okrągła i były na to dowody. Zresztą wydaje mi się, że przy dzisiejszym poziomie mediów i sposobach manipulacji nie zajęłoby zbyt długo przekonanie ludzi, że planeta jednak jest płaska. Ale do rzeczy.

Posłuchać zawsze warto, zwłaszcza że dziewczyna wcale głupio nie gada.

Link do filmu znajdziecie tutaj. Nagranie pochodzi z konferencji „Czego ci lekarz nie powie", która miała miejsce w PreZero Arena w Gliwicach, 20/04/2024 r. Naprawdę szczerze polecam, tak samo, jak późniejszą autorefleksję w stylu: „Co my, k…, najlepszego robimy”?

Na deser

W ramach zajęć dodatkowych, na szybko, bo z dzisiejszej (14/05/24) Interii.

Najpierw wywiad z Lechem Wałęsą, w którym stwierdza on, że globalizacja to ratunek dla naszej cywilizacji.


„Przechodzimy na kontynent i globalizację. W temacie globalizacji od 40 lat mówię, że to Stany wejdą i wezmą się za pięć głównych tematów globalnych, które oddamy im do zarządzania. Tematy mniejsze zostawimy na kontynentach, np. w Europie. Kraje takie jak Niemcy, Francja, Włochy, one zabiorą się za przygotowanie rozwiązań, a wszyscy inni będą tego słuchać. Taka jest moja koncepcja, no ale nikt mnie nie chce słuchać”.


Na deser artykuł o Szwecji. Mowa w nim o tym, że z oferty jednej z firm, Reitan Convenience (sieć kiosków i małych sklepów) już za dwa lata wycofane zostaną papierosy, oraz produkty zawierające szkodliwy dla zdrowia olej palmowy, w tym czekolady, ciastka oraz chipsy. No i tyle. Niedawno wmówili nam, że trzeba z napojów wyeliminować cukier i zamiast tego dosładzać je chemią. Teraz to. Szwecja, jak wiadomo, jest dla Europy poligonem doświadczalnym dla różnorakich głupot. Wcale mi ich nie szkoda, choć wyjątkowo łatwo ich podpuścić. A jak to wygląda w rzeczywistości, to polecam krótką wycieczkę do Szwecji. Dalej jest tam tak samo zimno, ale fajnie już nie jest.

Ogólnie to chciałbym podkreślić, że nie mam zamiaru promować tutaj niczego związanego z Interią. Linki podaję wyłącznie jako materiał uzupełniający.

Oświadczenie końcowe i trochę ponurych perspektyw

Interii nie lubię i nie polecam. Szczerze, jeżeli ktoś robi codzienną prasówkę, opierając się na informacjach czerpanych z popularnych portali, sam sobie winien. Chyba lepiej (i zdrowiej) żyć w ciemnocie. Zobaczcie sami, jakie bzdury: dalsze pompowanie wojny przez Francję, sukcesy Ukraińców w strącaniu rosyjskich samolotów, czy jakieś mętne artykuły tłumaczące tragedię w Biełgorodzie (strzeliłeś, to strzeliłeś, jest wojna, przyznaj się, zamiast zmyślać). Te naiwne i nieudolne artykuły trują ludzi i fałszują rzeczywistość. Albo po prostu w niektórych tematach milczą, więc koniec końców i tak ludzie nie wiedzą, co rzeczywiście w trawie piszczy.

Już bardziej polecam takie Politico, przynajmniej wersję europejską. Można tam na przykład przeczytać, co Dominic Cummings, były doradca Borisa Johnsona sądzi o Europie, wojnie na Ukrainie i udzielaniu wojskowej pomocy. W polskich mediach takich rzeczy nie przeczytamy. Też trochę dziada tam jest, bo to w dużej części sponsorowane, na przykład taki artykuł o tym, jaki plan ma Bank Centralny, aby „ograniczyć szkodliwe dla klimatu zanieczyszczenia pochodzące z sektorów rolnego i spożywczego, które są odpowiedzialne za prawie jedną trzecią światowych emisji gazów cieplarnianych”. Piszą o tym CO2, tylko nigdy jakoś nie napiszą, jaka jest jego zawartość w atmosferze. Albo o tym, że ta zawartość spada i jeśli będzie dalej tak spadać, może to zagrozić roślinom na planecie. „Pełne ceny żywności pochodzenia zwierzęcego, odzwierciedlające jej rzeczywiste koszty planetarne, zwiększyłyby konkurencyjność niskoemisyjnych opcji żywnościowych” – czytamy w Politico. Czyli: droższe czerwone mięso i nabiał, tańsze kurczaki i warzywa (przy produkcji kurczaków najwyraźniej wytwarza się mniej gazów). Brzmi, jak brzmi, ot, kolejna głupota.

Problemem jest to, że to tylko początek. Niedługo pod nóż pójdą też te kurczaki, a zaraz za nimi warzywa i owoce, bo produkując je, marnujemy wodę. Co nam wtedy zostanie? Sprasowane w postać batona białko z robaków, które przecież tak łatwo, tanio i bezpiecznie dla planety wyprodukować i wystarczy je tylko zasypać chemią, dosmaczyć i skleić, a ludzie, odpowiednio powoli podprowadzani do koryta i tak to zeżrą.

Ponura perspektywa

Później na to wszystko popatrzy z góry sztuczna inteligencja, pokiwa siwą, wirtualną głową i zgładzi nas. I nie będę miał o to do niej pretensji. Uczciwie trzeba przyznać, że nie ma zbyt wielu powodów, aby tak durny gatunek jak ludzie w ogóle istniał.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wypoczyn

Wróciliśmy z wakacji. Jak wspominałem wcześniej, w tym roku gościł nas Sopot, czyli niekwestionowana perła Bałtyku. Fajne były wakacje. Trzy tygodnie zleciały bardzo szybko. Nawet nie trzy, bo przecież droga sporo zajmuje. Obliczyłem, że w obie strony siedziałem za kółkiem w sumie 48 godzin. Dużo, ale mimo wszystko było warto. Podróż samochodem z Belgradu do Sopotu, nawet z jednym noclegiem po drodze, to wyczyn. W dodatku z jakichś dziwnych powodów zajmuje o wiele dłużej, niż pokazuje Google Maps. W ogóle, według mnie, wakacje, jeśli jedzie się na nie z małymi dziećmi, to dla rodziców trochę koszmar. Zorganizuj wszystko, spakuj, upchaj w samochodzie, a potem jedź dwanaście godzin, gdy z tylnego siedzenia słyszysz tylko wrzaski, kłótnie i narzekanie, że tyle to trwa, bo małe nie patrzą na to, że jadą jako pasażerowie i tylko czekają, aż zatrzymasz się po drodze w McDonaldzie. Dalej jest tak samo. Wypakuj, ułóż w szafach i biegaj, dbaj, organizuj i płać za każdą fanaberię, zmieniaj im ga...

Odzależnienie

Pamiętam, te czasy, gdy zakładałem sobie pierwsze konto mailowe. Dawno temu to było, gdy internet był już poniekąd powszechny, ale ludzie jeszcze nie do końca wiedzieli, jak i po co z niego korzystać. Tak samo było z pocztą elektroniczną. Wszyscy zakładali konta, ale nikt do nikogo maili nie pisał. Świat dopiero zaczynał się zmieniać. Ludzie mieli telefony Nokia, cierpliwie stukali do siebie esemesy i grali w węża. Od samego początku byłem „człowiekiem Interii”. Oprócz tego były jeszcze dwa główne portale: WP i Onet. Teraz jest ich cała masa, wszystko i wszyscy mają swoje strony, ale jeśli chodzi o internetowe miejsca typu „1001 drobiazgów”, ciągle, już od tylu lat, najbardziej liczą się te same trzy. Lubiłem Interię. Tam miałem konto, tam czytałem wiadomości „z kraju i ze świata”. Zawsze wydawała mi się lepsza od innych, choć to kwestia gustu, sensowniej ułożona i bardziej przejrzysta, z lepszą, czytelniejszą strukturą. Nawet teraz tak jest. Wszystko ma tam swoje miejsce, podczas gdy ...

Radość nieszczególna

Mamy oto środek czerwca. Piękny to czas, pod wieloma względami, choć pod innymi jest to czas typu „na dwoje babka wróżyła”. Jedni się szczerze cieszą, inni cieszą się nieszczególnie. Gdy byłem młody, uwielbiałem środek czerwca. Ten powiew radości, gdy nie jest ważne, jakie będą oceny na świadectwie, nie jest ważne, ile starzy będą o nie sapać, bo wakacje za pasem. A wakacje, wiadomo, szał i luzik. Teraz, gdy jestem dużo starszy, wiem, że moje dzieci tak samo do tego podchodzą, bo cały czas pytają, ile jeszcze do końca szkoły. Ja, jako rodzic, truchleję. Dla mnie wakacje to taki mały, osobisty koszmar, gdy mam całą trójkę na łbie od rana do wieczora, bo przecież wiadomo, że jedyną radością z posiadania dzieci są te krótkie momenty, kiedy są w szkole. Gdy są w domu, wszystko idzie inaczej. Kiesyś to się działo! Gdy wybrzmi ostatni dzwonek, człowiek był wolny. Wszyscy stawaliśmy się wtedy wolnymi ludźmi, teoretycznie uwolnionymi od okowów, choć w praktyce wielu z nas musiało wtedy jeździć...

Stado szaleńców

Napiszę dziś coś o wariatach. O niebezpieczeństwach. O głupcach. Napiszę też o zwierzętach, bo to wszystko się jakoś dziwnie łączy. Czemu niby nie porozmawiać o szaleństwie? Czemu nie zastanowić się, jak go wyeliminować? Wiecie, jak obecnie wygląda Polska? Mamy 460 posłów i 100 senatorów. To władza tak zwana ustawodawcza. Do tego dochodzi rząd i prezydent, czyli władza wykonawcza. W obecnym rządzie mamy ponad 100 ministrów i wiceministrów, do tego dochodzą jacyś dyrektorzy. Celowo nie wspominam reszty partyjniaków i administracji niższego szczebla, bo ci akurat niewiele mogą; są tylko po to, żeby wykonywać i wdrażać. Dlaczego o tym mówię? Bo to wszystko mniej niż tysiąc ludzi. W kraju, który liczy ponad trzydzieści siedem milionów. Załóżmy, że to mniej więcej trzy tysięczne procenta, mniej więcej. Niewiele, prawda? Mówi się też, że w Polsce jest około 200 tys. członków różnych partii politycznych. To mniej więcej pół procenta całości. Też jakoś tak mało. Dlaczego o tym mówię? Dlatego, ...

Podróż w czasoprzestrzeni

Kilkakrotnie już, pisząc o Serbii, wspominałem, że jest to kraj pełen swoistych dziwactw. Niby nic, bo każdy kraj i każdy naród ma swoją specyfikę, która często jest mniej lub bardziej dziwaczna dla innych. Jest rzeczą całkowicie naturalną, że patrzymy na innych przez pryzmat stereotypów, uprzedzeń i własnego, lepszego od innych (bo podszytego narodowym poczuciem wyższości) światopoglądu. Te rzeczy z czasem tonują się i pozwalają spojrzeć na świat bardziej obiektywnie, na co wpływ ma wiele czynników, między innymi podróże, które podobno kształcą, choć przecież wiadomo, że kształcą tylko inteligentnych, bo głupim i tak nic i nigdy nie pomoże. Serbia ma swoje dziwactwa Niektóre mniej, niektóre bardziej odjechane. Serbowie, co ciekawe, patrzą na swój kraj dość bezkrytycznie. Oczywiście widzą biedę, korupcję, sprzedajnych polityków, są świadomi wszędobylskiego nepotyzmu i pewnej kastowości. Jednocześnie są dumni ze swojego kraju i z tego, kim są. Tam, gdzie inni widzą szarą biedę, śmieci i...